Bron: Navyworld
Het lijkt allemaal zo makkelijk. Als je vóór Defensie bent, moet je stemmen op de VVD, het CDA, de ChristenUnie of de SGP, in oplopende gradatie van enthousiasme voor een competente en actieve krijgsmacht. Ook GroenLinks spreekt zich uit voor een daadkrachtiger optreden van onze militairen. Als je tegen Defensie bent (of in ieder geval minder geldmiddelen ter beschikking wilt stellen), moet je vooral gaan stemmen op de SP (met stip op nr. 1), de PvdA, de PVV, of D’66. Een simpel en overzichtelijk verhaal dat echter voorbij gaat aan één belangrijk punt: het feit dat wij beschikken over een krijgsmacht is een zaak van algemeen belang. Defensie is er niet om specifieke partijbelangen dienen, maar om als a-politieke organisatie ons land te kunnen verdedigen als dat nodig is, de Nederlandse belangen te beschermen, en om de internationale rechtsorde te handhaven en te bevorderen.
Ut ken net
Als het aan de SP ligt, is Defensie nu even niet nodig voor onze verdediging. Het beschermen van de Nederlandse belangen klinkt natuurlijk ook wel erg kapitalistisch. En het handhaven en bevorderen van de internationale rechtsorde moeten we blijkbaar niet al te hoog op ons prioriteitenlijstje zetten. Roemer zegt ijskoud dat dat verder bezuinigen op Defensie “moet, omdat het kan”, zonder zich erom te bekreunen dat deze one-liner in theorie van toepassing is op eigenlijk alle uitgaven en activiteiten. De PvdA van Samsom praat over het beperken van taken en het afstoten van Defensie-onderdelen (de Onderzeedienst moeten we volgens hem maar schrappen). Het PvdA-programma sluit lekker aan bij de ideeën van D’66 om een Europees leger te formeren, waarbij we natuurlijk kosten gaan besparen door “taakspecialisatie”.
Weg met de rechtsstaat
Om een gat in je begroting te dichten, hoef je toch geen gaatje in je hoofd te hebben? Natuurlijk is het zuur dat we de afgelopen jaren de welvaartsstaat weer gedeeltelijk hebben moeten afbreken. Maar het is ronduit bizar om het idee van de rechtsstaat nu maar eens te laten varen, nu in Nederland lastige budgettaire keuzen moeten worden gemaakt. Want dat is wat de tegenstanders van Defensie doen: zij offeren de rechtsstaat op aan het behoud van de welvaartsstaat. Ze doen net alsof de rechtsstaat alleen van belang is op Nederlands grondgebied. En op dat punt hebben we de zaak heel redelijk voor elkaar. Ze doen net of Nederland als één van de rijkste landen ter wereld best wegkomt met een heel klein en bescheiden rolletje als het gaat om het handhaven en bevorderen van de internationale rechtsorde. Ze doen het voorkomen alsof de Nederlandse belangen los gezien kunnen worden van wat zich buiten onze landsgrenzen afspeelt. Oké, de Verenigde Naties worden nog wel erkend als een partij die ons op kan roepen om ergens humanitaire of militaire bijstand te verlenen, maar we moeten onze bijdragen wel tot het minimum beperken. “Wij hebben al gegeven.”, zeggen we dan als het volgende smeulende conflict escaleert.
Onvermogen
In de afgelopen week heeft de Minister van Defensie aangeven dat hij vreest dat de veiligheid van Nederland gevaar loopt bij verdere bezuinigingen op de krijgsmacht. De Commandant der Strijdkrachten heeft aangegeven dat andere landen niet langer bereid zullen zijn om op Defensiegebied samen te werken met Nederland als er nog meer roofbouw wordt gepleegd. Experts als Rob van Wijk waarschuwen dat zeker is dat Nederland zijn grondwettelijke taken – bescherming van onze belangen en bevordering van de internationale rechtsorde – niet meer met enige geloofwaardigheid kan uitvoeren. Geloofwaardig? Een mooi eufemisme voor “incompetent”. Het vermogen zal Nederland gewoon ontbreken. De vraag dringt zich op of de bezuinigingsplannen van Samsom, Roemer en andere krimpprofeten niet regelrecht in strijd zijn met artikel 97 van onze Grondwet.
Lachen om grondrechten
In strijd met de Grondwet; wat zullen de defensiebudgetschrappers daar om lachen. “Er staat zoveel in de Grondwet waar we niet aan voldoen!”, zullen zij zeggen. “Bestaanszekerheid bieden en spreiding van de welvaart. Zorgen voor werkgelegenheid, bewoonbaarheid van het land en bescherming van het leefmilieu. Nee, de Grondwet, daar moet je een beetje flexibel mee omgaan!” Dat bedoel ik met het ontmantelen van de rechtsstaat op basis van partijbelangen. De Staat trekt zich terug en specialiseert zich op het enkel nog uitvoeren van taken die in de verkiezingstijd goed in de markt liggen. De rest regelen de burgers zelf maar. Het bestuursmodel dat in Somalië net lijkt te worden afgeschaft. Maar met Somalië hebben wij in Nederland natuurlijk niks te maken, behalve dat we op moeten treden tegen wat piraatjes die onze import en export hinderen en dat er af en toe een jokkende politica uit ons parlement moeten worden gewerkt. Omdat het kan, zeg maar.
Gebroken beloften
Het punt is: Ook partijen die in deze weken hoog van de toren blazen over verder bezuinigen op Defensie, zullen hun verantwoordelijkheid onder ogen moeten zien. Nederland kan niet zonder internationaal geloofwaardige en actieve krijgsmacht. Roemer, Samsom, Pechtold, Wilders, Thieme… ze zullen serieus genomen willen worden als de verkiezingen voorbij zijn. Als straks het echte denkwerk weer begint over hoe Nederland verder kan komen in de wereld. Als er weer zaken moeten worden gedaan over de grenzen van hun partijbureaus heen.
Navyworld 